fig. 111-IX
aandrijving
Bij de stationaire persen wordt de krukas door een tandwielvertraging
en de elevator door een platte riem vanaf de hoofdas aangedreven. Op de
elevatoras zit een los-vaste riemschijf om hem naar keuze te kunnen stoppen
en starten.
Bij de opraappersen wordt meestal aftakasaandrijving toegepast.
Tussen deze en het vliegwiel is een vrijloop en vaak een slipkoppeling
aangebracht. Het vliegwiel zit met een breekbout op de naaf, zodat de
energie van het vliegwiel bij vastlopen van de pers geen schade kan aanrichten,
fig. 111. De krukas wordt meestal via een haakse overbrenging aangedreven
en de andere delen vanaf de krukas, fig. 112. In de aandrijving van de
opraper is meestal een slipkoppeling of een andere beveiliging die kan
slippen aangebracht.
Een breekbout van te sterk materiaal of een zonder ingedraaide breekgroef zal pas bij een reeds schadelijke belasting breken en dus geen bescherming bieden. Een breekbout van te zacht en dus taaier materiaal kan gedeeltelijk worden afgeschoven of scheef worden doorgeknipt. Er kunnen dan verbogen einden tussen beide contactvlakken komen en de beide delen muurvast met elkaar verbinden. Een te dunne breekbout zal vaak schoksgewijze worden belast en daardoor reeds bij een normale belasting kunnen breken. Het is echter ook mogelijk, dat hij verbuigt en daardoor niet meer binnen de belastingsgrens wil breken.