keer- en bindmachines

Ook bij deze machines komen getrokken en zelfrijdende typen voor, terwijl sommige zowel voor het keren als voor het binden kunnen worden gebruikt, fig. 11. Het zwad wordt door een riemschijf met tanden en een riem met tanden opgeraapt, waarbij het vlas door twee stangen tegen de opraper wordt gehouden. De riem is gekruisd en loopt boven over een tweede riemschijf. De stangen volgen de slag in de riem, zodat het vlaszwad gekeerd op de geleideplaat of op de bindtafel komt te liggen, fig. 12.
Bij de opraapbindmachines is dit uiteraard niet het geval. Daar wordt een open riem toegepast, zodat het zwad niet wordt gekeerd.

Het raam is bij deze machines uit profiel- en plaatstaal gemaakt. Bij de getrokken plukmachines loopt het op twee wielen en is het raam scharnierend met de trekdriehoek verbonden; dit om de plukelementen hoger of lager te kunnen stellen.
Bij de zelfrijders rust het raam achter op twee aandrijfwielen en voor op één of twee gestuurde wielen. Het raam met de plukelementen is scharnierend met het hoofdraam verbonden en kan hydraulisch of mechanisch hoger of lager worden gesteld. De plukelementen worden meestal vanuit een laaggelegen oliebadkast aangedreven, fig. 13. De aandrijving van het bindapparaat komt met die van een trekkerbinder overeen.